Herbert-Jan Hiep: 'Gescheiden werelden van jongeren en werkenden bij elkaar brengen'
Stichting Next Generation Heritage
Herbert-Jan Hiep is een van de initiatiefnemers van de Stichting Next Generation Heritage. (Foto: Christian Pfeiffer)
Jongeren van nu stellen heel andere eisen aan hun baan dan vorige generaties. Wat is er nodig om die jongeren te interesseren in een baan in de sector van cultureel erfgoed? De nieuwe Stichting Next Generation Heritage deed er onderzoek naar en presenteerde de uitkomsten daarvan op de vakbeurs MONUMENT.
“Het lijken wel twee gescheiden werelden”, zegt Herbert-Jan Hiep, die als directeur van IVEM (Erfgoed en Marketing) een van de drie initiatiefnemers was van de oprichting van Stichting Next Generation Heritage. Hij doelt dan op de jongeren van nu tegenover de generatie die nu werkzaam is in de sector van cultureel erfgoed.
“Voor veel millennials en GenZ is werk niet meer het belangrijkste en bepaalt het niet hun identiteit. Daar draait hun leven niet om. Ze willen veelal parttime werken en stappen gemakkelijker over. Tegelijk zijn ze veel geëngageerder, bijvoorbeeld met klimaatverandering. Het werk wat ze doen moet vooral betekenis hebben en ze willen werken op basis van gelijkwaardigheid, in plaats van hiërarchie. Teams moeten flexibel en gelijkgestemd zijn”, zo schetst Hiep een aantal algemene kenmerken die uit het onderzoek van de nieuwe stichting naar voren kwamen.
Goed voor elkaar
De generatie die nu werkzaam is in de sector cultureel erfgoed geeft de jongeren echter niet het gevoel dat ze op hen zit te wachten. “Ze zien de wensen en eisen van jongeren vaak als een soort verwendheid. Daarnaast heeft de sector het in Nederland behoorlijk goed voor elkaar en zien ze dus weinig om dingen te veranderen.”
Hiep is er echter van overtuigd dat de jongeren wel degelijk iets te bieden hebben, los van dat ze ook gewoon nodig zijn voor de toekomst van de sector. “Ze brengen ook energie en dynamiek. En het zijn digital natives die gemakkelijker om gaan met bijvoorbeeld automatisering en AI.” Doel van de Stichting Next Generation Heritage is dan ook om deze twee werelden bij elkaar te brengen en barrières te slechten. “Zowel bij jongeren als bij banen en opleidingen.”
Restauratievakman
Hiep realiseert zich ook dat er verschil zit tussen jongeren die voor werk op beleidsniveau worden opgeleid en jongeren die opgeleid worden als restauratievakman. “Het bekendste probleem is die restauratievakman die niet te vinden is. Dat speelt in de hele maatschappij en in elke sector, maar wel heel sterk in deze sector. Als antwoord wordt altijd gewezen naar de opleidingen, maar die zijn in Nederland best wel goed. Het blijkt vooral dat jongeren graag op ambitieuze projecten willen werken zodat ze kunnen vertellen dat ze aan een bepaald gebouw hebben meegewerkt. Wij weten ons als sector niet zo goed te verkopen. Het gebeurt wel een beetje, maar we moeten veel meer laten zien hoe leuk deze sector is.”
De stichting heeft duidelijke doelstellingen voor ogen en komt binnenkort met het bijbehorende actieplan. “We doen wel al allerlei dingen, maar zijn nu vooral in gesprek met allerlei stakeholders in het veld om die bij elkaar te krijgen en geld beschikbaar te krijgen. Daarmee doen we ook veel kennis op, op basis waarvan we verdere plannen kunnen maken.”
Ook daarbij zijn de jongeren zelf volop betrokken, zegt Hiep. “Het bestuur is nog niet helemaal voltallig, maar we hebben daarin twee ervaren senior-bestuurders en een goede administrator ter ondersteuning van de projecten. Daarnaast bestaat het bestuur uit vijf jongeren, die daarmee ook leren om te besturen.”
Hoe de twee werelden er uit zien en hoe ze elkaar kunnen ontmoeten, zette Hiep (ook) uiteen in het kennisprogramma van de vakbeurs MONUMENT 2024.